درست در روزهایی که صحبت از پیوستن سردار آزمون به میلان بود، این بازیکن به یک تیم ایتالیایی دیگر ملحق شد. او که قبل از پیوستن به لورکوزن نیز با ژوزه مورینیو مذاکره داشت، تصمیم گرفت برای این مربی به میدان برود. از لیگ برتر انگلیس، فولام خیلی جدی به دنبال آزمون بود اما تماس تصویری مستقیم مورینیو با این بازیکن، همه چیز را عوض کرد. 

با این انتقال، فوتبال ایران برای سال‌ها دوباره صاحب یک بازیکن در سری آ خواهد شد. رحمان رضایی تا امروز تنها بازیکن ایرانی بوده که در لیگ ایتالیا به میدان رفته و حالا سردار، دومین بازیکن ایرانی در این لیگ خواهد بود. این قرارداد به صورت قرضی و یک ساله امضا شده است. رمی‌ها نیز پذیرفته‌اند که بند خرید 12 میلیون یورویی در این قرارداد وجود داشته باشد و در صورت تایید باشگاه در فصل آینده، این بازیکن به صورت قطعی به این تیم ملحق شود. 

سردار فصل گذشته در لورکوزن، برای مقطع کوتاهی خوش درخشید اما در نهایت هیچ‌وقت نتوانست به یک بازیکن کلیدی برای این تیم تبدیل شود. ژابی آلونسو نیز کاملا موافق ایده قرض دادن این بازیکن به یک تیم دیگر بود. کار سردار برای فیکس شدن در رم هم البته راحت نیست. رم همین حالا نیز چند بازیکن بسیار باتجربه در خط حمله دارد. از تامی آبراهام تا اولا سولباکن نروژی و دو مهاجم کارکشته یعنی آندره‌آ بلوتی و استفن الشعروای. فیکس شدن در حضور همه این نفرات، بسیار کار سختی به نظر می‌رسد.

این روزها بحث میزبانی ایرانی‌ها در لیگ قهرمانان آسیا نیز بسیار داغ به نظر می‌رسد. دبیر کل کنفدراسیون فوتبال آسیا در همان مراسم قرعه‌کشی، تاکید کرد که لیگ قهرمانان در این فصل حتما از همان دور گروهی وی.ای.آر خواهد داشت. 

این در حالی است که کمک‌داور ویدئویی تا امروز هرگز به صورت رسمی در فوتبال ایران آزمایش نشده است. ای‌اف‌سی البته تاکید کرده که تجهیزات وی.ای.آر را به ایران خواهد آورد اما این به شرطی خواهد بود که زیرساخت‌های لازم در استادیوم‌ها فراهم باشد. حالا چند احتمال برای برگزاری فصل جدید لیگ قهرمانان وجود دارد.  اول اینکه تیم‌های ایرانی در زمین خودشان میزبان تیم‌های خارجی شوند. حتی در این صورت هم پرسپولیس روبه‌روی رونالدو تماشاگر نخواهد داشت. چراکه این تیم به یک جلسه بازی بدون حضور تماشاگر محکوم شده است. احتمال دیگر هم این است که بازی‌ها در کشور دیگری مثل امارات برگزار شوند. اتفاقی که هم هزینه زیادی روی دست باشگاه می‌گذارد و هم فرصت میزبانی آنها را از بین می‌برد. 

در هیچ شرایطی، وضعیت فعلی باشگاه‌های ایرانی اصلا مطلوب به نظر نمی‌رسد. باشگاه‌هایی که باید از این وضعیت لذت ببرند و در پرستاره‌ترین فصل تاریخ لیگ قهرمانان، خودی نشان بدهند اما در واقعیت، نگران این موضوع هستند که حتی نتوانند در خانه روبه‌روی هواداران خودی بازی کنند. این موقعیتی نیست که فوتبال ایران بتواند به آن افتخار کند. موقعیت تلخی که نشان می‌دهد باشگاه‌های ایرانی تا چه اندازه درگیر با بدیهیات دنیای فوتبال هستند.

 

کپی شد