خیلی‌ها دوست داشتند اینتر قهرمان اروپا شود. چراکه از نظر آنها این ماجرا می‌توانست سناریویی از پیروزی عشق روبه‌روی پول باشد. چنین باوری اما از اساس غلط به نظر می‌رسد. شاید وقتش رسیده که دیگر این نگاه‌های قدیمی نسبت به فوتبال تغییر کنند. چه چیزی سیتی را به فینال لیگ قهرمانان رسانده است؟ فقط پول؟ اگر این‌طور است چرا پی‌اس‌جی با این همه هزینه نجومی، قهرمان اروپا نمی‌شود؟ چرا چلسی که در پنجره زمستانی نقل و انتقالات 600 میلیون یورو هزینه کرده، چنین فصل بدی داشته است؟

ساده‌انگاری را کنار بگذاریم. دلیل موفقیت سیتی، خیلی بزرگ‌تر از پول است. آنها قهرمان شدند چون برای لحظه لحظه این روزها برنامه داشتند. چون به سختی کار کرده بودند و آماده کسب موفقیت به نظر می‌رسیدند. این‌طور نبود که آنها یک شبه پپ گواردیولا را استخدام کنند و پپ نیز یک شبه از سیتی قهرمان بسازد. سیتی در یکی از اولین قدم‌ها بعد از ورود مالکیت جدید، تلاش کرد ساختارهای جدیدی به وجود بیاورد.

آنها چیکی بگریستین را از بارسا جذب کردند تا ساختارهای آکادمی را مطابق با استانداردهای لاماسیا بسازد و از نظر مدیریت ورزشی نیز تصمیم‌های تازه‌ای برای سیتی بگیرد. همین بگریستین بود که در نهایت گواردیولا را برای پیوستن به سیتی مجاب کرد. سرنوشت آکادمی سیتی چه شد؟ آنها استعداد جوانی مثل فیل فودن را ساختند که در فینال لیگ قهرمانان جایگزین کوین دی بروینه شود. بازیکنی که می‌تواند سال‌های سال برای سیتی به میدان برود و جام کسب کند.

این پروژه، صرفا پروژه‌ای با محوریت پول نبود. ادرسون کجا بازی می‌کرد وقتی سیتی او را به خدمت گرفت؟ آکانجی چه فرمی داشت وقتی راهی باشگاه سیتی شد؟ جان استونز که سال‌ها در دفاع میانی به میدان رفته بود، چطور به یک هافبک وسط تبدیل شد؟ حتی کوین دی بروینه هم زمانی بازیکن مردود شده در باشگاه چلسی بود.

پپ همه این استعدادها را مثل یک مجسمه‌ساز قهار تراشید و به اوج رساند. این را می‌شود از تفاوت کیفیت این نفرات در رده ملی و باشگاهی فهمید. همین برناردو سیلوا که پاس گل قهرمانی تیم را داده، در تیم ملی پرتغال چه می‌کند؟ همین گریلیش که این‌چنین در سیتی می‌درخشد، در ترکیب تیم ملی انگلیس نیمکت‌نشین است.

سیتی با یک برنامه‌ریزی دقیق و جزئی، جلو رفته و حالا قهرمانی اروپا را هم به دست آورده است. البته که آنها پول داشتند اما نحوه استفاده از این پول را هم بلد بودند. نه مثل باشگاه‌هایی که فقط هزینه می‌کنند و آخرش به هیچ جا نمی‌رسند. سیتی یک الگوی بزرگ برای همه باشگاه‌ها در دنیای فوتبال است. تیمی که برای پیشرفت عجله نداشته و به تدریج همه چیز را در کنار هم قرار داده تا به رویایی‌ترین شکل ممکن قهرمانی اروپا را جشن بگیرد.

چه کسی می‌تواند به آنها شک کند وقتی بایرن و رئال را در مسیر رسیدن به فینال از پیش رو برداشته‌اند. پپ پس از قهرمانی با شوخی از تعقیب 14 جام اروپایی رئال توسط سیتی حرف زد. چه کسی می‌تواند ادعا کند که آنها تا چند دهه دیگر از رکورد رئال عبور نخواهند کرد؟