۶ نکته درباره ششمین صعود به جام جهانی
قطر؛ آنتایم!
آریا طاری
تیم ملی عراق که در چند سال گذشته همیشه یک حریف بسیار سرسخت برای تیم ملی ایران به شمار میرفت، حالا در سومین بازی متوالی نتیجه را به تیم ملی واگذار کرده است. هر سه برد پیاپی روبهروی عراق، در دوران دراگان اسکوچیچ به دست آمدهاند و حالا تیم ملی خیلی زود خودش را به جام جهانی رسانده است. ششمین جشن صعود به جام جهانی، یک روز فراموشنشدنی برای فوتبال ایران بود. روزی که در آن تیم ملی توانست با ششمین برد در هفتمین مسابقه این مرحله، در اوج اقتدار به رقابتهای جام جهانی صعود کند.
یک رقابت نفسگیر
در مسیر نزدیک و نزدیکتر شدن به جام جهانی 2022، علیرضا بیرانوند گلر شماره یک تیم ملی ایران بود. سنگربانی که نمایشهای بسیار خوبی در تیم ملی داشت و کاملا مطمئن ظاهر شده بود. چند لغزش کوچک از بیرو و البته گل بدی که او در مسابقه با لبنان دریافت کرد، کمی نظرها را در مورد این دروازهبان تغییر دادند. به صورت همزمان، او در تیم باشگاهیاش نیمکتنشین بود و امیر عابدزاده در سطح دوم فوتبال اسپانیا فوقالعاده نشان میداد. تغییر گلر اول در چنین شرایطی، یک تصمیم بسیار ریسکی به نظر میرسید اما اسکو از این ریسک بزرگ، هراسی نداشت. او برای دومین جدال پیاپی به امیر اعتماد کرد و مزد این اعتماد را هم به بهترین شکل ممکن گرفت. با این حال اصلا نباید تصور کرد که این رقابت جذاب در همین نقطه تمام شده است. تیم ملی سه سنگربان بسیار جاهطلب و آماده دارد و این مساله خیال هوادارها را از دروازه تیم راحت کرده است. این رقابت هم بدون شک و تردید، کاملا به سود تیم ملی ایران خواهد بود.
عجله برای صعود
اولین صعود تاریخ تیم ملی به جام جهانی در حالی رقم خورد که هنوز یک مسابقه به پایان دور انتخابی باقی مانده بود. در تجربه بعدی تیم ملی در آخرین مسابقه و بعد از دو مرحله پلیآف، راهی جام جهانی شد. صعود سوم یک هفته قبل از پایان بازیها، صعود چهارم در هفته آخر و صعود پنجم هم در فاصله دو هفته با دور انتخابی رقم خورد. حالا برای اولین بار تیم ملی سه هفته قبل از پایان رقابتها توانست به جام جهانی صعود کند تا رکورد زودهنگامترین صعود ممکن را شکسته باشد. این فقط یکی از رکوردهایی است که در دوران دراگان اسکوچیچ، نابود شدهاند.
صاحبان برد، غایبان باخت
لحظاتی قبل از پایان مسابقه با عراق، افراد سیاسی و دولتی حاضر روی سکوها بین مردم رفتند و با تصمیمی که بیشتر به نقض پروتکلهای بهداشتی شباهت داشت، در بین آنها نشستند. بلافاصله چند نفر از آنها هم روبهروی دوربینها ظاهر شدند تا برای خودشان سهمی در این صعود دست و پا کنند. خیلی خوب است که مدیران ورزشی و سیاسی، مدام در صحنه باشند اما اصلا خوب نیست که این اتفاق فقط در زمان بردها رقم بخورد. اگر تیم ملی روز گذشته به عراق باخته بود و در نهایت به جام جهانی نمیرفت، کدام یک از این افراد در مقام پاسخگویی به هوادارها در آنتن زنده با مردم صحبت میکردند؟
گزینشیها
راه دادن تماشاگران زن به استادیوم، همیشه اتفاق مثبتی به نظر میرسد. حتی اگر این اتفاق تحت فشار فیفا رخ داده باشد. با این حال کاش اگر حقیقتا قرار است بانوان صاحب صندلیهای آزادی شوند، این اتفاق در موقعیتی کاملا برابر رخ بدهد. یعنی شانس یکسانی برای خرید بلیت از سوی همه بانوان وجود داشته باشد. شرایط سایت بلیت فروشی و همچنین تصاویری از افراد حاضر روی سکوها، نشان میدهد فعلا فرصت برابری برای این اتفاق وجود ندارد. طبیعتا هر چقدر این فرصت برابرتر و مطلوبتر شود، شرایط عادلانهتری مقابل بانوان هوادار تیم ملی برای رسیدن به استادیوم شکل خواهد گرفت.
علی جی، تکامل با بازوبند
گل صعود تیم ملی به جام جهانی را مهدی طارمی زد اما هرگز نباید نمایش ایدهآل علیرضا جهانبخش را در این مسابقه نادیده بگیریم. علیرضا از شروع دوران اسکوچیچ و به خصوص در دور دوم انتخابی، عملکرد فوقالعادهای داشته است. او همیشه با این اتهام روبهرو بود که اساسا یک بازیکن باشگاهی است و در رده ملی عالی ظاهر نمیشود. حالا اما دیگر هیچکس نمیتواند چنین ادعایی را علیه علی مطرح کند. ظاهرا بازوبند کاپیتانی، قدرت خارقالعادهای به ستاره شماره هفت تیم داده است.
این تیم کامل
تفاوت مهم تیم ملی عراق با تیم ملی ایران، این بود که عراقیها به اندازه کافی نیروی ذخیره برای پر کردن جای خالی مهرههای غایب نداشتند. ایران اما تیم کاملی به نظر میرسد و این اتفاق، حالا ارزشاش را بیشتر از همیشه نشان داده است. ایران با این ترکیب میتواند به موفقیتهای بزرگی در آینده امیدوار باشد. تیمی که حتی وقتی ستارهای مثل سردار آزمون را از دست میدهد، باز هم تعداد بسیار زیادی مهاجم سرحال و آماده روی نیمکت دارد. تیمی که از خط دروازه تا نوک حمله، به یک یا چند بازیکن خاص متکی نیست.
دیدگاه تان را بنویسید