پاداش انگلیسی جواد

آریا طاری

از مصاحبه فراموش ‌نشدنی جواد خیابانی با سرمربی تیم ملی بولیوی در پایان جدال دوستانه با تیم ملی ایران، زمان زیادی سپری نشده است. جایی که گزارشگر رسمی و قدیمی تلویزیون ایران، برای مطرح کردن چند جمله ساده به زبان انگلیسی، کاملا به دردسر افتاد و سرانجام با «اختراع» یک زبان تازه که ساده‌تر از انگلیسی به نظر می‌رسید و قواعد چندانی نداشت، گفت‌وگو با «مستر فاریاس» را آغاز کرد. اعتماد به نفس عجیب خیابانی برای انجام این مصاحبه به هر قیمتی، درست یادآور ماجراهای مشابهی بود که در این سال‌ها، بارها در تلویزیون دیده شده‌اند. این که یک گزارشگر بعد از چند دهه کار کردن در سطح رسانه، هنوز آشنایی حداقلی با زبان انگلیسی برای مطرح کردن چند سوال کاملا ساده و پیش پا افتاده نداشته باشد، به وضوح سطح صداوسیما را عیان می‌کند. این که جواد خیابانی با این دانش، کارشناس برنامه تلویزیونی «آقای گزارشگر» نیز بوده و معلومات شرکت‌کنندگان جوان این مسابقه را مورد نقد قرار می‌داده نیز، در نوع خود جالب توجه به نظر می‌رسد. عجیب‌ترین اتفاق ممکن اما، انتخاب جواد به عنوان گزارشگر دیدار نهایی لیگ قهرمانان آسیا در سال 2018 است. به نظر می‌رسد او «پاداش» زبان انگلیسی‌اش را دریافت کرده و به دلیل نزدیک شدن به استانداردهای مدنظر مدیران صداوسیما، ارتقا یافته تا یکی از حساس‌ترین دیدارهای تاریخ فوتبال باشگاهی ایران را در خود ژاپن گزارش کند. چه کسانی از این تصمیم راضی هستند؟ طبیعتا دابسمش‌سازها و فعالان شبکه‌های اجتماعی و نه طرفداران باشگاه پرسپولیس! آقای گزارشگر در اردوی پرسپولیس در ژاپن چه می‌کند؟ تصاویر نشان می‌دهند که او مدام با «تلفن همراه» شخصی‌اش در کنار بازیکنان حضور دارد و به شوخی و خنده با آنها می‌پردازد. روایت درست‌تر این است که در ژاپن، ستاره‌های پرسپولیس این مجری را دست می‌اندازند و با او قهقهه‌های بلندی را تجربه می‌کنند. حتی کار به جایی رسیده که گادوین منشا، جمله تاریخی جواد را دستمایه شوخی و طنز قرار می‌دهد و هم‌تیمی‌هایش را با اشاره به مصاحبه خیابانی با فاریاس، می‌خنداند. آیا مجری اعزامی تلویزیون که سفرش به کشور ژاپن با توجه به وضعیت ارزی کشور کاملا هزینه‌بردار بوده، در اردوی پرسپولیس کار مهم‌تری از فیلم گرفتن با گوشی شخصی‌اش ندارد؟ آیا او نباید به عنوان یک چهره رسانه‌ای، فاصله‌اش را با فوتبالیست‌ها حفظ کند و کمی حرفه‌ای تر نشان بدهد؟ جواد خیابانی با همان رفتار پوپولیستی همیشگی، خندیدن مردم به خودش را یک امتیاز بزرگ می‌داند و حتی از این موضوع استقبال می‌کند اما برخلاف انتظار آقای گزارشگر، همه واکنش‌ها به گزارش‌ها و مصاحبه‌های او به «لبخند» منجر نمی‌شوند. حتی اگر هم این طور باشد، خیابانی نه استندآپ کمدین است و نه در زمینه بازیگری طنز فعالیتی دارد. او از سازمان عریض و طویل صداوسیما «حقوق» می‌گیرد تا فوتبال گزارش کند و با اهالی فوتبال مصاحبه انجام بدهد اما خروجی این شغل برای او، چیزی به جز گاف‌های تاریخی نبوده است. در روزهایی که گسترش اینترنت و افزایش نفوذ شبکه‌های اجتماعی، سطح بالای گزارشگران عربی و انگلیسی را بیشتر از همیشه عیان می‌کند، فاصله کهکشانی جواد خیابانی با همکاران خارجی‌اش کاملا به چشم می‌آید. از نظر شبکه سه اما او همان مردی است که باید حساس‌ترین دیدار باشگاهی سال را به صورت زنده و مستقیم گزارش کند! جواد خیابانی، ایده‌آل‌ترین انتخاب برای رسانه‌ای است که مدیران ارشدش، حضور عادل فردوسی‌پور روی آنتن را برنمی‌تابند. در روزهای تعطیلی برنامه خندوانه، جواد یک مجری «سرگرم‌کننده» است و اگر انتقادها هم جدی شوند، چند قطره اشک روبه‌روی دوربین‌ها کاملا کارساز خواهد بود. او به صورت تمام و کمال با اهداف مدنظر شبکه سوم سیما در دوران مدیریت جدید، همخوانی دارد. شبکه‌ای که در آن، مجری برنامه صبحگاهی برای تمسخر بخش خبری شبانگاهی دست به کار می‌‎شود و در پاسخ به این ماجرا، بخش‌ خبری شبانگاهی مستقیما مجری برنامه صبحگاهی را «تهدید» می‌کند. آن‌چه این روزها در شبکه سه اتفاق می‌افتد، نشان از ضعف آشکار مدیریتی در این شبکه تلویزیونی دارد. شبکه‌ای که زمانی با مطرح شدن به عنوان شبکه جوان، مخاطبان بسیار زیادی داشت اما این روزها به سوژه خنده و شوخی مخاطبان تلویزیون در ایران تبدیل شده و جایگاه گذشته‌اش را به سادگی تباه کرده است. این شبکه تلویزیونی همواره به دلیل پخش رقابت‌های فوتبال، از محبوبیت خاصی برخوردار بوده و حتی بعد از تاسیس شبکه ورزش، همچنان حساس‌ترین و بهترین دیدارهای فوتبال را روی آنتن می‌برد اما مدیرانی که به گفته خودشان برای نابود کردن و کنار زدن ماهواره‌ها مشغول به کار هستند، با انتخاب گزارشگر فینال آسیا، جماعت زیادی را صبح شنبه پای ماهواره‌ها می‌کشانند.