دیپلماسی سقوط!

آریا طاری

فوتبال ایران در یک روند خجالت‌آور، از میزبانی در فصل جدید لیگ قهرمانان آسیا محروم شده است. حتی تیم فینالیست فصل گذشته لیگ قهرمانان هم نتوانسته میزبان گروهش در آسیا باشد. پرسپولیسی‌ها برای برگزاری دور گروهی لیگ قهرمانان باید به سفر دور و دراز هند بروند. اتفاقی که در عصر کرونا و در یک فصل فشرده، برای این تیم آزاردهنده خواهد بود. ماجرا برای استقلال حتی عجیب‌تر نیز هست. چراکه این تیم باید برای سپری کردن دور گروهی به عربستان سفر کند. آن هم در شرایطی که تا همین فصل گذشته، بازی نمایندگان ایران و عربستان در زمین بی‌‌طرف برگزار می‌شد. در حقیقت کنفدراسیون فوتبال آسیا ابتدا حکم به برگزاری نبردهای بین دو کشور در کشور ثالث داد اما به سادگی از این حکم عبور کرد تا عربستان را به عنوان میزبان دیدارهای تیم‌های باشگاهی ایران انتخاب کند. ظاهرا از این پس بازی در خاک عربستان برای نمایندگان فوتبال ایران از دید ای.اف.سی مجاز است و تنها این عربستانی‌ها هستند که از سفر به ایران معاف شده‌اند! ماجرا زمانی خجالت‌آورتر به نظر می‌رسد که بدانیم حتی تیم ملی هم حق میزبانی از حریفانش در مرحله مقدماتی جام جهانی را نخواهد داشت. ایران در شرایط عادی باید میزبان سه دیدار از چهار دیدار باقی‌مانده در این مرحله باشد اما حالا باید عملا همه مسابقه‌ها را در کشور بحرین برگزار کند. این هم از عجایب تاریخ است که باید در دور مقدماتی هر دو جدال رفت و برگشت را در کشور بحرین انجام بدهیم. با توجه به حضور طرفداران تیم ملی عراق در این کشور، تیم ملی عملا برای صعود با یک بحران بزرگ روبه‌رو خواهد شد. بحرانی که محصول مدیریت خاص فدراسیون و قرارداد ننگین ویلموتس است اما به دراگان اسکوچیچ ارث رسیده و این مربی را با دردسرهای بسیار بزرگی روبه‌رو خواهد کرد. حالا ما باید ادامه مسیر رسیدن به جام جهانی را در کشوری سپری کنیم که در آن حتی به سرود ملی‌مان نیز احترام نمی‌گذارند!

فوتبال ایران در یک روند خجالت‌آور، از میزبانی در فصل جدید لیگ قهرمانان آسیا محروم شده است. حتی تیم فینالیست فصل گذشته لیگ قهرمانان هم نتوانسته میزبان گروهش در آسیا باشد. پرسپولیسی‌ها برای برگزاری دور گروهی لیگ قهرمانان باید به سفر دور و دراز هند بروند

این ماجرا، یادآور روزی است که مدیران چهار باشگاه آسیایی فوتبال ایران به دیدار رییس ای.اف.سی رفتند و طوری در مورد این دیدار مانور دادند که کم مانده بود تلویزیون برای‌شان آهنگ حماسی پخش کند. نتیجه فرستادن این افراد به مذاکره‌ها برای فوتبال ایران چیزی به جز تباهی محض نبود. برای یک لحظه، کافی است به یاد بیاوریم که فدراسیون فوتبال ایران در چنین شرایط اسفباری حتی به گرفتن میزبانی جام ملت‌های آسیا امید داشت. کشوری که ظاهرا از نگاه کنفدراسیون فوتبال آسیا حتی نمی‌تواند چند مسابقه گروهی در لیگ قهرمانان برگزار کند، چطور انتظار داشت برای میزبانی جام ملت‌ها انتخاب شود؟ هزینه همه آن مانورهای تبلیغاتی برای میزبانی جام ملت‌ها از جیب چه کسی پرداخت شده است؟ هزینه همه آن کلیپ‌های فاقد زیبایی و ظرافت را چه کسی تامین کرده است؟ آیا باز هم این مردم هستند که باید تاوان سوءمدیریت برخی چهره‌های خاص را بدهند؟ می‌توان ای.اف.سی را در بوته نقد قرار داد و همه چیز را مرتبط با سیاست دانست اما حتی این موضوع هم نمی‌تواند روی ضعف و ناآگاهی مدیران ورزش ایران سرپوش بگذارد. اگر هرگز نتوانسته‌ایم یک لابی قدرتمند در ای.اف.سی ایجاد کنیم، مقصر این اتفاق خودمان هستیم. اگر کنفدراسیون فوتبال آسیا قبل از فینال لیگ قهرمانان، مهاجم تیم ایران را به سادگی محروم می‌کند و با یک رای حیرت‌آور، فوتبال ایران را در آستانه حذف از مرحله مقدماتی جام جهانی قرار می‌دهد، مقصر ماجرا خودمان هستیم که هرگز در سطح تشکیلات کلان فوتبال، حرفی برای گفتن نداشته‌ایم. با این روند حتی اگر به قهرمانی آسیا برسیم یا به جام جهانی صعود کنیم، باز هم چیزی به ارزش‌های فوتبال‌مان اضافه نخواهد شد. با این روند هیچ موفقیتی نمی‌تواند فوتبال را از این وضع اسفبار جدا کند.

شهاب‌الدین عزیزی خادم با وعده ایجاد تحول در دیپلماسی فوتبال، ریاست فدراسیون را تحویل گرفت. او حتی در یکی از اولین ملاقات‌ها، با جواد ظریف به عنوان وزیر امور خارجه دیدار کرد. شاید همین اتفاق تلخ در بدو شروع دوران کاری او، فرصتی برای محک خوردن توانایی‌اش باشد. اگر کوچک‌ترین راهی برای عبور از این بحران وجود دارد، فدراسیون باید از همه ظرفیت‌های ممکن برای مقابله با آن استفاده کند. اگر کوچک‌ترین راه نجاتی از این تحقیر تاریخی وجود دارد، همه ارکان فوتبال ایران باید برای عملی کردن آن دست به دست هم بدهند.