در اینکه در چند سال اخیر ورزش بانوان ایران رشد خوب و چشمگیری داشته هیچ شکی نیست. با اینکه هنوز دختران ورزشکاران اذعان دارند که باید توجهات بیشتری به ورزش بانوان صورت بگیرد و آنها حتی از بودجه متفاوتی برخوردار باشند، آنها جایگاه خوبی در رشته‌های مختلف به دست آورده‌اند و چه در عرصه آسیا و چه جهان درخشیده‌اند. تا جایی که حالا انتظار می‌رود در المپیک هم بانوان سهم بیشتری در مدال‌ها داشته باشند و هیچ بعید نیست که در همین توکیو که البته دوباره زیر سایه لغو شدن قرار گرفته است، این اتفاق رقم بخورد.

در این میان نباید درخشش بانوان در بحث داوری‌ها را نیز نادیده گرفت. داورانی که با وجود برخی محدودیت‌ها و شرایط سختی که با آن مواجه بودند، حالا سوت‌های‌شان را در تورنمنت‌های مهم و بزرگ به صدا درمی‌آورند. نمونه این دست داورها را در فوتسال با گلاره ناظمی، در فوتبال با آسو جواهری و در تنیس روی میز با سیمین رضایی که قرار است در گزینشی المپیک و همین‌طور المپیک توکیو قضاوت کند را دیده‌ایم. حالا اما قضاوت یک بانوی دیگر در فینال جام حذفی تنیس ایران خبرساز شده است. اتفاقی که برای نخستین بار رخ داده تا این امید ایجاد شود در تنیس هم مسیر برای پیشرفت داوران زن باز شود. الهه ربیعی در حال قاضی فینال جام حذفی بود که بسیاری معتقد بودند او کار سختی را انجام داده است.

کاری سخت که به قول خودش تجربه متفاوتی را برایش رقم زده است. ربیعی در این قضاوت بسیار عالی بود و تنیسورها هم به داوری بی‌نقص او اذعان داشتند. ربیعی کارنامه پرباری در داوری دارد و یکی از بهترین قاضی‌های این رشته به حساب می‌آید اما اقدام بی‌سابقه‌ای که در انتخاب او برای داوری فینال مردان رخ داد، باعث شد که او بیشتر از هر زمانی به چشم بیاید و عملکردش دیده شود. به نظر می‌رسد کم کم وقتش رسیده که فضای بیشتری به بانوان برای مسابقات مختلف داده شود. تا الان این داوران نشان داده‌اند که همیشه می‌شود روی‌شان حساب کرد و طبیعتا سرمایه‌گذاری و توجه به آنها قطعا به سود ورزش کشور خواهد بود.