آل‌کثیر، گوچی و یک معادله غیرمنتظره
چشم تنگ میلیاردی!
آریا رهنورد
هر چقدر که درباره عجیب بودن سرنوشت فوتبالی عیسی آل‌کثیر حرف بزنیم، باز هم حق مطلب ادا نمی‌شود. فوتبالیستی که سال‌ها طول کشید تا چهره شود. سال‌ها منتظر ماند تا زمان درخشش‌اش از راه برسد و درست وقتی در ایده‌آل‌ترین وضعیت ممکن قرار داشت، با یک شادی گل همه چیز را از دست داد. ناکامی خط حمله قرمزها در گل‌زنی در اولین مسابقه فصل، باشگاه را جدی‌تر از همیشه به فکر جذب یک مهاجم انداخته است. اگر مذاکره‌های باشگاه با قوچان‌نژاد جدی شود، بعید نیست آل‌کثیر دیگر جایگاهی در باشگاه پرسپولیس نداشته باشد.
رضا قوچان‌نژاد اصلی‌ترین گزینه پرسپولیسی‌ها برای پر کردن جای خالی عیسی آل‌کثیر به شمار می‌رود. تلاش‌های باشگاه برای بخشیده شدن این ستاره تا امروز جواب نداده و به نظر می‌رسد با این روند، شانسی برای رقم خوردن این اتفاق وجود ندارد. تا قبل از شروع لیگ برتر بیستم، تصور می‌شد زوج مهدی عبدی و وحید امیری برای این باشگاه کافی خواهند بود اما ناکامی آنها در گل‌زنی و جواب ندادن آرمان رمضانی در خط حمله، حالا یحیی را برای خرید مهاجم مصمم کرده است. در چند فصل گذشته همیشه صحبت از انتقال گوچی به فوتبال ایران بوده و باشگاه‌هایی مثل تراکتور و استقلال مذاکراتی با این مهاجم درجه یک داشته‌اند اما همیشه در آخرین قدم‌ها همه چیز متوقف شده است. خیلی‌ها باور دارند بازیکن «فشن» سال لیگ هلند، نمی‌خواهد در ایران زندگی کند و اساسا خانواده‌اش با چنین چیزی موافق نیستند اما از طرفی تصور می‌شود که او پس از تجربه کاملا موفق دوران ملی، همیشه دوست داشته حداقل به اندازه یک فصل در فوتبال ایران به میدان برود. گوچی از کلاس فوق‌العاده‌ای برخوردار است و به لحاظ فنی، یک سروگردن بالاتر از استانداردهای همیشگی فوتبال ایران به نظر می‌رسد. او در دوران حضور در تیم ملی هم بی‌نقص بود و همیشه در حساس‌ترین لحظات به کمک این تیم می‌آمد. امضای قرارداد با او می‌تواند یک خبر هیجان‌انگیز برای فوتبال ایران تلقی شود اما پرسپولیس گزینه‌های دیگری هم برای خط حمله دارد. آنها این روزها رضا شکاری، مرتضی تبریزی و یونس دلفی را نیز زیر نظر گرفته‌اند اما حقیقت این است که هیچ‌کدام از این نفرات، در سطح گوچی نیستند و شاید خریدشان، به هیچ وجه پرسپولیس را متحول نکند. اتفاق محتمل دیگری که شاید در روزهای بعدی رخ بدهد، خروج عیسی آل‌کثیر از فهرست باشگاه خواهد بود. در حقیقت این ستاره در بهترین فرم دوران فوتبالش، باید حداقل تا نیم‌فصل بیرون بنشیند و اگر انتقال گوچی قطعی شود، بعید نیست او در ادامه راه نیمکت‌نشین این ستاره باشد.
سبک فوتبال رضا قوچان‌نژاد و عیسی آل‌کثیر شباهت‌های زیادی به هم دارد. هر دو بازیکن، تنومند هستند و از فیزیک‌شان به خوبی برای به دست آوردن توپ بهره می‌برند. هر دو بازیکن روی هوا عالی کار می‌کنند و روی زمین بسیار چارچوب‌شناس نشان می‌دهند. با این وجود در رزومه آنها تفاوت‌های بسیار بزرگی دیده می‌شود. قوچان‌نژاد در یکی از بهترین لیگ‌های اروپایی توپ زده و سال‌ها سابقه بازی در لیگ‌های مختلف را دارد اما آل‌کثیر همه دوران فوتبالش را در ایران سپری کرده است. قوچان‌نژاد بخشی از حساس‌ترین گل‌های این چند فصل تیم ملی را زده اما آل‌کثیر تا امروز در تیم ملی به میدان نرفته است. با توجه به شباهت سبک بازی این دو نفر، نهایتا یک نفر از آنها در ترکیب قرار می‌گیرد و بدون شک آن انتخاب، از برند گوچی خواهد بود. اگر عیسی آن شادی گل خاص را انجام نداده بود، اوضاع کاملا طور دیگری رقم می‌خورد. او حالا بازیکن فیکس باشگاه بود و نیازی نداشت که تا نیم‌فصل برای قرار گرفتن در ترکیب تیم صبر کند. پرسپولیس هم وادار نمی‌شد رقمی بیشتر از 10 میلیارد تومان را برای خرید یک مهاجم دیگر هزینه کند و وارد مذاکره‌های جدی با رضا قوچان‌نژاد شود. آن چشم‌های تنگ اما حسابی به پرسپولیس لطمه زده‌اند. مهم نیست که عیسی این کار را با چه نیتی انجام داده و مهم نیست که شخص گزارش‌دهنده این اتفاق به ای.اف.سی چه کسی بوده است. این حرکت با چارچوب‌های قانونی کنفدراسیون فوتبال آسیا منافات داشته و به همین خاطر قابل پذیرش نبوده است. این حرکت نسبتی با فوتبال حرفه‌ای نداشته و به همین خاطر با چنین جریمه بزرگی روبه‌رو شده است.
پرسپولیس همین چند ماه قبل، مهاجم دلخواهش را پیدا کرده بود و دیگر نیازی به خرید مهاجم در بازار نداشت اما یک شادی گل، آنها را دوباره به بازار برگرداند. حتی اگر عیسی در لیگ قهرمانان آسیا فوق‌العاده بوده باشد، حتی اگر هواداران خیلی زود او را پذیرفته باشند و محبوبیت این بازیکن در بین آنها به اوج رسیده باشد، فوتبال بی‌رحم‌تر از آن است که برای هیچ ستاره‌ای صبر کند. آل‌کثیر حتما بی‌رحمی فوتبال را دیگر خیلی خوب شناخته است اما به نظر می‌رسد این ماجرا بیشتر شبیه بی‌رحمی او نسبت به خودش باشد. این ستاره با دست‌های خودش، به استقبال یک پرتگاه بزرگ رفته و هیچ‌کس نمی‌داند که با چه وضعیتی از این پرتگاه خارج خواهد شد.
دیدگاه تان را بنویسید