لبخند غرور!

نگار رشیدی

شاید وقتی کیانوش با لبخند غرورآمیزش پله‌ها را بالا می‌رفت تا به نبرد وزنه‌ها برود، فکرش را نمی‌کرد که بار دیگر تاریخ وزنه‌برداری اوت کردن‌های او را ثبت کند. کیانوش بعد از قهرمانی در المپیک در هر میدانی که حاضر شد ناکام بود اما گویا قرار نیست از این ناکامی‌ها درس بگیرد. او در حالی داوران را در ثبت این اتفاقات مقصر می‌دانست که اگر کمی به راهی که رفته نگاه کند، متوجه می‌شود که در پایان قهرمانی جهان آن چیزی را درو کرد که خودش کاشته بود.

رستمی درست چند ماه قبل از المپیک ریو که حسین توکلی از هدایت تیم ملی وزنه‌برداری برکنار شد، ساز جدایی کوک کرد و حاضر نشد در تمرینات تیم ملی شرکت کند. خواسته او سرانجام با ورود وزارت ورزش و حمایت فدراسیون تحقق یافت و درنهایت هم مسیر او به ایستادن روی سکوی قهرمانی المپیک ریو ختم شد. کیانوش پس از بازگشت مغرور از کاری که کرده هیچ مربی‌ای را در ایران در اندازه خود ندید و باز هم پایش را در یک کفش کرد که می‌خواهد به تنهایی تمرین کند و برادرش کوروش را به عنوان مربی معرفی کرد. شاید جرقه تمامی ناکامی‌های سه سال اخیر (قهرمانی جهان 2017، بازی‌های آسیایی 2018 و قهرمانی جهان 2019) همین جا خورد و درنهایت آتش این تصمیمات کیانوش را در خود غرق کرد. رستمی در حالی داوران را مقصر می‌داند که نتوانست به رکورد دنیا حمله کند که آغاز تمام این اتفاقات اشتباه مربی در انتخاب وزنه بود. جایی که لبخند را از چهره کیانوش برداشت و بهم‌ریختگی را جایگزینش کرد. کیانوش ابتدا وزنه ۱۸۲ کیلوگرم را درخواست کرده بود و زمانی که نوبت به وزنه زدنش رسید، برادرش که نقش مربی را داشت این وزنه را به ۱۷۹ کیلوگرم کاهش داد که اولین اشتباه را برادر رستمی انجام داد، چراکه وقتی وزنه بردار کلمبیا برای حرکت دوم  ۱۷۹ کیلوگرم را درخواست کرده بود، رستمی نمی‌توانست برای حرکت اول ۱۷۹ را بگیرد از این رو مجبور شد پشت وزنه ۱۸۰ کیلوگرم قرار بگیرد. 

این جریان معطلی چند دقیقه‌ای، سرد شدن بدن کیانوش، از دست رفتن تمرکز و بهم‌ریختگی‌اش را به دنبال داشت. کیانوش با همراه داشتن یک مربی حرفه‌ای می‌توانست به راحتی از تمام این اتفاقات دور بماند.

از سوی دیگر او باز هم مثل قهرمانی جهان دوره قبل و بازی‌های آسیایی تصمیم گرفت کارش را با وزنه‌های سنگین آغاز کند. تصمیمی که انتقادات زیادی را به او وارد کرد. کیانوش می‌توانست با انتخاب وزنه‌های سبک‌تر یکی از سه سکوی یک‌ضرب را زیر پای خود بیاورد اما این تفکر همیشگی‌اش که بزرگ فکر می‌کند و نمی‌خواهد با رکوردهای پایین در مسابقات حاضر شود، گریبانش را گرفت و کم‌ترین سودی برایش به ارمغان نیاورد. کیانوش قبل از اینکه تیر خلاص را به تیم ملی بزند، با اعتراض غیرحرفه‌ای که به داوران داشت، روز بد خود را کامل کرد. او در حالی از داوران بابت اینکه نگذاشتند رکورد دنیا را بشکند تشکر می‌کرد که انگار فراموش کرده بود که مدتی پیش اعتراض به داوران چه تبعاتی برای وزنه‌برداری کشورمان داشت. شاید وقتش رسیده که کیانوش به جای دنبال مقصر گشتن، کمی هم خود را واکاوی کند و ببیند که دور شدن او از سکوهای مدال‌آوری حاصل چه تصمیماتی است.

کیانوش قبل از اینکه تیر خلاص را به تیم ملی بزند، با اعتراض غیرحرفه‌ای که به داوران داشت، روز بد خود را کامل کرد. او در حالی از داوران بابت اینکه نگذاشتند رکورد دنیا را بشکند تشکر می‌کرد که انگار فراموش کرده بود که مدتی پیش اعتراض به داوران چه تبعاتی برای وزنه‌برداری کشورمان داشت

کیانوش که پس از این اتفاقات مصدومیت آرنجش را مطرح کرد و از ادامه مسابقات انصراف داد، ‌قهرمانی را هم از تیم ملی گرفت. امتیازات او می‌توانست کمک بزرگی برای تیم ملی باشد اما حالا با مسجل شدن قهرمانی چین، شاگردان محمدحسین برخواه باید برای نایب‌قهرمانی تلاش کنند. مهم‌تر از همه اینها نگرانی‌ها درباره المپیک است که تیم ایران تنها دو سهمیه در آن دارد. اگر قرار باشد فدراسیون وزنه‌برداری باز هم به حمایت‌هایش از کیانوش به این شکل ادامه دهد و در توکیو هم مثل مسابقات قبلی بدون حرف و حدیث فرصت را به رستمی بدهد، واقعا باید نگران المپیک بود.