پایان پروفسور در جهنم

شکست خانگیِ برابر الوحده، به معنای پایان کار برانکو ایوانکوویچ در باشگاه الاهلی عربستان بود. پروفسور و تیمش نتوانستند از بحران هفته‌های ابتدایی فاصله بگیرند و عصبانیت وحشتناک سکوها که به پرتاب بطری به طرف سرمربی نیز منجر شده بود، در نهایت موجبات برکناری برانکو را فراهم آورد. قهرمان سه دوره گذشته لیگ برتر فوتبال ایران و خالق یکی از رویایی‌ترین پرسپولیس‌های تاریخ، تنها «سه هفته» در لیگ فوتبال عربستان دوام آورد. با احتساب دو دیدار در مرحله یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان آسیا، مرد کروات تنها در پنج مسابقه روی نیمکت تیم عربستانی حضور داشت. او در آسیا یک پیروزی و یک شکست را برابر الهلال تجربه کرد و در سه هفته اول رقابت‌های لیگ نیز مجموعا چهار امتیاز گرفت. ایوانکوویچ در شرایطی شغلش را از دست داد که فاصله تیمش با صدرنشین لیگ عربستان تنها سه امتیاز است. در واقع تیم برانکو حتی می‌توانست هفته آینده در صورت شکست بالانشینان و رسیدن به سه امتیاز، به صدر جدول نیز برسد! واکنش‌های هواداران الاهلی به این اخراج، کاملا دوگانه بوده است. گروهی از هواداران معتقدند که باشگاه مرتکب یک اشتباه تاریخی شده است. آنها باور دارند که مدیران الاهلی باید به برانکو فرصت می‌دادند و کمی صبر می‌کردند تا اندیشه‌های او رفته رفته در تیم خودش را نشان بدهد. این گروه دوران حضور پروفسور در فوتبال ایران را یادآوری می‌کنند و دست روی این نکته می‌گذارد که او در تهران نیز شروع خوبی نداشت اما به تدریج اوج گرفت و به مرور زمان تیم فوق‌العاده‌ای ساخت. مخالفان برانکو اما مشکلات او را فراتر از «نتیجه» می‌دانند. پروفسور از یک سو با چند بازیکن کلیدی تیمش مثل عمر السوما به بن‌بست رسیده بود و از سوی دیگر در جذب مهره‌های خارجی، عملکرد قابل قبولی نداشت. به همین خاطر گروهی از هوادارها معتقدند این مربی در صورت بقا نیز نمی‌توانست کار بزرگی در الاهلی انجام بدهد.

برانکو در 6 بازی اول روی نیمکت پرسپولیس، تنها دو بار طعم پیروزی را چشید اما بازی هفتم او، دربی پایتخت بود که در نهایت به یک برد بزرگ منجر شد. شاید اگر فوتبال عربستان نیز چنین فرصتی به او می‌داد، تیم این مربی به مرور زمان به شکوفایی می‌رسید. عربستانی‌ها استقبال زیادی از برانکو به عمل آوردند، سروصدای زیادی برای او به راه انداختند، تلاش زیادی انجام دادند تا این مربی را از تیم‌شان جدا کنند و سرانجام موفق به انجام چنین کاری شدند. آنها با یک طرح موزاییکی غول‌پیکر از «اعتماد» به سرمربی کروات تیم‌شان حرف زدند اما در عمل، برخوردها در فوتبال ایران با برانکو به مراتب وفادارانه‌تر و هوادارانه‌تر بود. شاید حالا مرد کروات برای دریافت مطالباتش دیگر به دردسر نیفتد و همه چیز برای او نسبت به فوتبال ایران، ساده‌تر انجام شود اما اعتباری که این مربی در فوتبال ایران برای خودش ساخته بود، در عربستان اصلا به دست نیامد. شاید این فرصت خوبی برای اثبات این حقیقت بود که فوتبال عربستان برخلاف تصویر باشکوهی که از خودش ساخته، قتلگاه مربیان بزرگ است. فوتبالی که هرگز به ثبات بها نداده و به همین خاطر، ضربه‌های بزرگی خورده است.