درباره موج باورنکردنی انتقادها از پروفسور نیمکت پرسپولیس
مردی که زیاد میدانست
او پرسپولیس را به سبک خودش پالایش کرد و برای کامل کردن این پروژه، حاضر به پذیرفتن برخی از درخواستهای هوادارها نیز نشد. مهرههایی مثل سوشا و پیام صادقیان، خیلی زود از پرسپولیس پروفسور جدا شدند پرسپولیس اما نتوانسته هیچ بازیکنی را به ترکیباش اضافه کند و در عین حال، صادق محرمی، فرشاد احمدزاده، محسن مسلمان و وحید امیری به تیمهای دیگری پیوستهاند. سرخها تا زمان اضافه شدن ستارههای تازهوارد در نیمفصل دوم، با مشکلات زیادی دستوپنجه نرم خواهند کرد
آریا ر هنورد
دومین تساوی پیدرپی پرسپولیس در لیگ برتر هجدهم، گروهی از هواداران این باشگاه را به انتقاد از سرمربی کروات تیم مشغول کرده است. البته که برانکو نیز همانند همه مربیان دیگر دنیای فوتبال، مصون از اشتباه و مبرا از نقد نیست اما برخورد تعدادی از پرسپولیسیها با این مربی موفق، حیرتآور به نظر میرسد. ایوانکوویچ پیش از این، درباره دشواریهای نیمفصل اول لیگ هجدهم با توجه به پنجره بسته نقلوانتقالات توضیح داده بود اما ظاهرا گروهی از قرمزها توقع دارند این مربی با دستهای خالی معجزه کند و به هیچ حریفی امتیاز ندهد. البته که قرمزها به دو تساوی بدون گل متوالی در لیگ عادت ندارند اما آنها نباید فراموش کنند که پیروزیهای پشت سر هم و گلزنیهای قطعنشدنی در دوران کدام مربی برایشان از آرزو به عادت تبدیل شد.
انتقاد از برانکو ایوانکوویچ، دمدستترین گزینه ممکن برای برخورد با هر نتیجه نگرانکننده پرسپولیس است اما آنچه این مربی تا امروز در باشگاه انجام داده، فراتر از حد انتظار به نظر میرسد. برانکو پرسپولیسی را تحویل گرفت که در طول 14سال، فقط دو بار قهرمان لیگ برتر فوتبال ایران شده بود. مرد کروات در 3فصل، درست همین تعداد قهرمانی را برای قرمزها به دست آورد و پرسپولیس را در کوتاهترین زمان ممکن به آمادهترین تیم فوتبال ایران تبدیل کرد. تیم پروفسور در لیگ برتر پانزدهم سزاوار قهرمانی به نظر میرسید اما در نهایت جام را بهخاطر تفاضل گل کمتر به استقلال خوزستان تقدیم کرد. این ماجرا برای فروپاشی روحیه هر تیمی کافی بود اما پسران برانکو با قدرت به زمین برگشتند و در دو فصل بعدی، قهرمانی فوتبال ایران را از آن خودشان کردند. پرسپولیس هم در لیگ شانزدهم و هم در لیگ هفدهم، با اقتدار قهرمان شد و قدرتش را به رخ تیمهای رقیب کشید. این تیم فصل گذشته تا مرحله نیمهنهایی لیگ قهرمانان آسیا نیز پیش رفت و این فصل نیز به جمع 8تیم برتر این تورنمنت رسیده است. همه این موفقیتها در شرایطی به دست آمده که سرخپوشان به نمایشهای جذاب و هجومی وفادار بودهاند. این تیم توانسته هوادارانش را سرگرم کند و بارها آنها را در ورزشگاههای مختلف به وجد بیاورد. ایوانکوویچ، مشکل همیشگی پرسپولیسیها با دیدارهای خارج از خانه را نیز حل کرده و یکی از موفقیتآمیزترین مقاطع تاریخ باشگاه را رقم زده است. با چنین دستاوردهایی، او باید این فصل را در آرامش کامل سپری کند و ابدا تحتفشار نباشد اما باز هم یک لغزش ساده از سوی پرسپولیس، موجب میشود که هواداران این تیم گذشته را بهطور کامل از یاد ببرند.
عملکرد برانکو ایوانکوویچ در پرسپولیس، تنها به نتایج خوب تیم او در زمین محدود نمیشود. سرمربی کروات سرخپوشان، نظم ایدهآلی را در باشگاه به وجود آورده و اصول خاص خودش را در تیم حاکم کرده است. 12سال قبل، تیم ملی زیر نظر او در هرجومرج کامل فرو رفت و ستارههای آن تیم نتوانستند با هم کنار بیایند اما ایوانکوویچ در بازگشت دوباره به فوتبال ایران، چهره کاملا متفاوتی شده بود و اجازه نمیداد هیچ بازیکنی نظم و آرامش تیمش را به هم بریزد. این مربی به سرعت، همه سازهای ناکوک را از تیمش جدا کرد و همه بازیکنان پرحاشیه را در فهرست خروج قرار داد. او پرسپولیس را به سبک خودش پالایش کرد و برای کامل کردن این پروژه، حاضر به پذیرفتن برخی از درخواستهای هوادارها نیز نشد. مهرههایی مثل سوشا و پیام صادقیان، خیلی زود از پرسپولیس پروفسور جدا شدند. او رامین رضاییان را نیز از تیمش کنار گذاشت و به هیچ قیمتی حاضر به پذیرش دوباره این بازیکن در ترکیب پرسپولیس نشد. مهدی طارمی نیز بعد از رد پیشنهاد تمدید قرارداد، به درهای خروجی باشگاه نزدیک شد و محسن مسلمان بهخاطر چند بار بینظمی، ابتدا جایگاه ثابتش را در تیم از دست داد و سپس با وجود علاقهاش به ماندن در پرسپولیس، چارهای به جز پیوستن به تیمی دیگر نداشت. مسلمان، ستاره محبوب سکوها بود اما برانکو رفتار غیرحرفهای را در تیمش نمیپذیرفت. شاید تنها لغزش برانکو در پیاده کردن اصولش، در ماجرای مهدی طارمی و ریزهاسپور ترکیه شکل گرفت. داستانی که در نهایت تاوان سنگینی برای این مربی و تیمش به همراه داشت. تا امروز، جدایی این بازیکنی در دوران برانکو، سد راه موفقیت پرسپولیس نشده و نقشه مرد کروات در این فصل نیز تداوم بخشیدن به موفقیتهای گذشته است.
ایوانکوویچ در حالی مورد نقد قرار میگیرد که تیمش در لیگ برتر هجدهم ابدا بد نتیجه نگرفته است. این تیم هنوز شکست نخورده و با 2پیروزی و 2تساوی در 4مسابقه، 8امتیاز به دست آورده است. قرمزها تنها تیم حاضردر لیگ برتر به شمار میروند که تا پایان هفته چهارم، حتی یک گل نیز دریافت نکردهاند. فاصله سرخپوشان با صدر جدول، تنها یک امتیاز است و رسیدن به این رده با پشت سر گذاشتن سپاهان و پدیده، ماموریتی غیرممکن به نظر نمیرسد. با این وجود، پرسپولیسیها نباید از برانکو انتظار «معجزه» داشته باشند. در همین تابستان، استقلال حدود 20خرید انجام داده و رکوردهای جذب بازیکن در یک پنجره نقلوانتقالات را جابهجا کرده است. سپاهان مهرههای گرانقیمتی را در اختیار گرفته و تراکتورسازی با خرید شجاعی و دژاگه در کنار 4بازیکن خارجی، کهکشانیترین ترکیب تاریخ باشگاه را تشکیل داده است. پرسپولیس اما نتوانسته هیچ بازیکنی را به ترکیباش اضافه کند و در عین حال، صادق محرمی، فرشاد احمدزاده، محسن مسلمان و وحید امیری به تیمهای دیگری پیوستهاند. سرخها تا زمان اضافه شدن ستارههای تازهوارد در نیمفصل دوم، با مشکلات زیادی دستوپنجه نرم خواهند کرد و اگر تا پایان نیمفصل اول هنوز به صدر جدول نزدیک باشند، شانس خوبی برای تکرار قهرمانی در فوتبال ایران خواهند داشت.
بیشترین انتقادها از برانکو به سیستم بازی این مربی مربوط میشود. گروهی از هواداران پرسپولیس باور دارند که استفاده همزمان از دو هافبک دفاعی، جذابیت تیم و قدرت فاز هجومی باشگاه را به حداقل میرساند. آنها برای اثبات ادعایشان، به نبرد با فولاد خوزستان در همین فصل اشاره میکنند. جایی که بعد از مصدومیت کمال، قرمزها با یک هافبک دفاعی به بازی ادامه دادند و نمایش درخشانی داشتند. با حضور همزمان کامیابینیا و نوراللهی در زمین، پرسپولیس این فصل تنها یک بار از روی نقطه پنالتی موفق به گلزنی شده است. شاید این انتقاد اشتباه نباشد اما یک فراموشی بسیار بزرگ در آن دیده میشود. برانکو و تیمش در شهریورماه باید به مصاف تیم قدرتمند الدحیل بروند و طبیعتا در آن مسابقه، تیم نمیتواند با یک هافبک دفاعی بازی کند. پروفسور باید از حالا تیمش را برای مسابقه بزرگ با حریف قطری آماده کند و این آمادهسازی، تنها به کمک سیستم اصلی تیم در آن مسابقه اتفاق خواهد افتاد. پرسپولیس، روزهای سختی را پشت سر میگذارد. هر مصدومیت و محرومیتی، میتواند این تیم را بهشدت تحتتاثیر قرار بدهد. پروفسور در خط حمله، چارهای بهجز اعتماد به منشای ناآماده ندارد و حتی برای جایگزینی علیپور، شایان مصلح را به نوک خط حمله میفرستد. در چنین شرایطی، انتقادها از او بیش از حد بیرحمانه و فراموشکارانه هستند. پروفسور، هنوز هم اصلیترین ستاره تیم به شمار میرود و نقشههای زیادی برای پایان دادن به نگرانی هوادارها، در ذهن دارد.
دیدگاه تان را بنویسید