شرکت آب و فاضلاب شرق استان تهران اعلام کرد: موجودی آب سدهای لتیان ۱۲ درصد، سد ماملو ۱۲ درصد و سد لار در بدترین وضعیت ممکن یک درصد و سد کرج که همیشه پر آب بوده به هفت درصد رسیده است.

با اعلام روز جمعه روابط عمومی شرکت آب و فاضلاب شرق استان تهران؛ سدلتیان با مخزن ۹۵ میلیون متر مکعبی و یکی از پنج سد اصلی تامین آب شرب استان تهران، در حال حاضر فقط ۹ میلیون مترمکعب آب دارد سالی سخت در پیش است و خبر بد این است که سدهای تامین کننده آب با کمترین میزان پر شدگی مواجه هستند.

این گزارش می‌افزاید: آمار ورودی حجم ورودی آب به سدها نگران کننده است فقط ۴۲ درصد آب به سدها وارد شده است و میزان بارندگی نیز فقط ۴۳ درصد است و میزان پر شدگی سدها ۴۳ درصد است. 

در کل کشور از ابتدای سال گذشته تاکنون تنها ۸۲ و ۹ درصد بارندگی داشتیم و راه عبور از بحران کم آبی سخت پیش روز در روزهای گرم سال، مصرف ۲۰ درصد کمتر از آب است که با صرفه جویی ۲۰ لیتری هر شهروند در مصرف آب طی مدت ۳۰ روز به میزان ۶۰۰ لیتر در منابع آبی صرفه جویی 

می‌شود. 

شرکت آب و فاضلاب شرق استان تهران با صدور اصلاعیه‌ای از شهروندان در خواست کرد تا بر اساس مبحث ۱۶ مقررات ملی ساختمان و در راستای تأمین پایدار و مطمئن آب آشامیدنی، نصب تانکر ذخیره آب و پمپ تقویت فشار بعد از تانکر در تمامی ساختمان‌های مسکونی، تجاری و اداری که الزامی است به منظور کاهش مشکلات ناشی از نوسانات فشار آب، جلوگیری از قطع ناگهانی آب و افزایش بهره‌وری در تامین آب آشامیدنی اقدام کنند. 

فعالیت گشت‌های کنترل مصرف آب در شهرها آغاز شد

این گزارش می‌افزاید: با هدف مدیریت بهینه منابع آبی و جلوگیری از مصارف بی‌رویه، گشت‌های کنترل مصرف آب در شهرهای مختلف شرکت به‌صورت مستمر فعال شده‌اند و این اکیپ‌ها وظیفه نظارت بر میزان مصرف مشترکین را بر عهده داشته و در صورت مشاهده تخلفات، ابتدا اخطار داده و در صورت تکرار، اقدام به قطع موقت انشعاب می‌کنند.  

این اقدام در راستای مقابله با بحران کم‌آبی و ترویج فرهنگ مصرف بهینه انجام می‌شود و شهروندان ضمن رعایت الگوی صحیح مصرف، هرگونه هدر رفت آب را به شماره تلفن ۱۲۲ و یا امور آبفای شهرها گزارش بدهند.

خشکسالی و احتمال جیره‌بندی آب در تهران

کمبود آب در تهران فقط مختص به سد لتیان نیست. در روزهای گذشته خبرهایی مبنی بر کاهش حجم ذخیره سد کرج و امکان جیره‌بندی در تهران منتشر شد که نشان دهنده وضعیت آب در این استان است. در عین حال کمبود آب در سایر استان‌ها نیز وجود دارد. 

مدیر دفتر پژوهش و مدیریت دانش شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران و استادیار دانشگاه آزاد اسلامی در گفت‌و‌گو با فرارو درباره بحران آب در استان تهران، گفت: ما همیشه کاسه منابع و مصارف را با هم داریم، زمانی مشکل ایجاد می‌شود که این دو با هم یکسان نباشند، به این معنا که مصارف از منابع پیش می‌گیرد. در این صورت مجبور می‌شویم بین مصارف یک رقابت ایجاد کرده و بر اساس سیاست‌ها اولویت‌بندی کنیم. در عین حال ممکن به جایی برسیم که منابع آبی در حدی باشد که نیازهای پایه و اساسی نیز مشکل پیدا می‌کند. 

سعید جمالی، افزود: آب شرب و بهداشت نیازهای اساسی مردم بر پایه آب را تشکیل می‌دهد و بالاتر از کشاورزی و صنعت قرار دارد. از سوی دیگر کشور ما در یک اقلیم گرم و خشک قرار دارد و متوسط بارش کمتر از یک سوم جهانی و قاعدتا بروز مشکل آب طبیعی است. حالا زمانی که با خشکسالی و کم بارشی مواجه می‌شویم، شدت کم آبی بیشتر نمایان می‌شود. در مصارف نیز تا به الان رفتاری سهل انگارانه داشته‌ایم، مانند کسی می‌مانیم که درآمد کمی دارد، اما هزینه‌ها سر به فلک کشیده است. 

وی ادامه داد: «بر اساس شاخص‌ها مصرف سرانه هر فرد در کشور بسیار بزرگ‌تر از میانگین جهانی است، ما شبیه مردم کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی آب مصرف می‌کنیم در حالی باید خود در دسته کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا که منابع محدودی دارند، قرار دهیم. در جغرافیایی که ما قرار گرفتیم، یک پتانسیل جمعیتی و مصرفی داریم. در صورتی که جمعیت بیش از حد باشد، کشور با کمبود منابع آب‌های سطحی و زیر زمینی مواجه خواهد شد. بیشتر شدن جمعیت تاثیر زیادی در مصرف منابع آب دارد.» 

این کارشناس حوزه آب معتقد است: «ما در سایر استان‌ها هم مساله آب را داشته‌ایم و اعتراضاتی درباره آن نیز صورت گرفته است، اما چون ایران کشوری متمرکزگراست و همه چیز را در پایتخت قرارداده‌ایم و به همین دلیل صدای بحران در تهران بلندتر به گوش می‌رسد. ما درسال‌های اخیر در اصفهان و همدان بحران آب داشتیم که گاهی به تنش و درگیری اجتماعی نیز منجر شده است، اما جمعیت و اهمیت تهران باعث شده تا تبعات کم آبی سنگین‌تر باشد. کم آبی در تهران بزرگنمایی نیست و آمارهای سایت هواشناسی نشان می‌دهد که تهران در سال ۱۴۰۳ یکی از کم بارش‌ترین‌ها در ۶۰ سال اخیر بوده است.» 

 جمالی ادامه داد: «در این شرایط وقتی با خشکسالی شدیدی مواجه می‌شویم تفکر غالب تصمیم گیران به دنبال احداث سد جدید یا انتقال آب از جایی به جای دیگر می‌روند و اساسا به دنبال حل مشکل مصرف نیستند. احداث حلقه‌های چاه در اطراف تهران، مانند بیماری است که شرایط وخیمی دارد و با تشخیص پزشک معالج یک داروی بسیار مضر برای حفظ بقای فرد استفاده می‌شود.» 

وی افزود: «احداث حلقه‌های چاه مانند مسکنی می‌ماند که در مدت کوتاه می‌تواند درد را کاهش دهد، اما در بلند مدت آسیب بیشتری میزند. انتقال آب نیز از دریای عمان به تهران بدون توجه به بار فنی از لحاظ اقتصادی و محیط زیستی قابلیت اجرایی ندارد.»