اوضاع به گونه‌ای پیش می‌رفت که به نظر می‌رسید تیم همشهری رئال، می‌خواهد طلسمی از نباختن و سلسله‌ای از دردسرها را برای کهکشانی‌ها ایجاد کند. آنها چهار بازی متوالی موفق به بردن اتلتیکو مادرید نشده بودند اما دوباره لیگ قهرمانان رسید تا رئال با خروج از کالبد معمولی‌اش و پذیرفتن پوست و خون و جزئیات لیگ قهرمانانی خودش از یک طلسم خطرناک جلوگیری کند. این طلسم می‌توانست هم در لالیگا و هم در سایر رقابت‌هایی با حضور اتلتیکو، دردسری بزرگ برای شاگردان کارلتو باشد اما به لطف لیگ قهرمانان از گرفتاری گریختند و این شب مهم برای سفیدپوشان مادریدی یک ستاره ویژه داشت؛ کسی که دوربین‌ها کم‌تر از امباپه و وینیسیوس و بلینگام و دیگران او را می‌بینند. ادعایی ندارد و به بازی درخشانش می‌پردازد. 

کمتر کسی او را به عنوان بهترین بازیکن رئال می‌شناسد و رسانه‌ها سعی در انعکاس کوچک‌ترین حرکات بدون اهمیت امباپه و وینیسیوس دارند و از حرکات درخشان و مهم رودریگو غافل می‌شوند. اما رودریگو، جلوتر از امباپه و وینی این گره را پیش از سفت شدن باز کرد و نسخه اتلتیکو را با حرکتی برزیلی پیچید! او اکنون پس از رونالدو، بنزما، رائول و وینیسیوس، پنجمین بازیکن رئال با 25 گل زده در لیگ قهرمانان اروپاست!