سامورایی؛ هیولا نبود

پس از شکست سنگین تیم ملی در نیمه‌نهایی جام ملت‌های آسیا، به نظر می‌رسید ژاپن به یک تیم «مهارنشدنی» در فوتبال قاره تبدیل شده است. خیلی‌ها بر این باور بودند که توقفی برای سامورایی‌ها وجود ندارد و این تیم در هیچ شرایطی مغلوب رقبای آسیایی نمی‌شود. این در حالی بود که ژاپن تورنمنت چندان درخشانی را پشت سر نگذاشته بود. آنها در مسابقه اول به زحمت از ترکمنستان عبور کردند و در جدال دوم به کمک اشتباه‌های داوری از سد عمان گذشتند. این تیم بعد از یک پیروزی خفیف برابر ازبکستان، به مرحله حذفی رسید و در یک‌هشتم و یک‌چهارم نهایی با دشواری از عربستان و ویتنام عبور کرد. تنها پیروزی ژاپن با بیشتر از یک اختلاف گل در جام ملت‌های آسیا، روبه‌روی ایران رقم خورد. تیمی که برابر عربستان 72 درصد مالکیت توپ را به حریف سپرده بود، برابر ایران حاکم توپ و زمین شد و سرانجام توانست ضربه‌های سختی را به تیم کارلوس کی‌روش وارد کند. برخلاف تصویری که کارلوس کی‌روش و طرفدارانش از فوتبال ژاپن ارائه می‌کردند، این تیم ابدا شکست‌ناپذیر نبود. آنها با یکی از کم‌ستاره‌ترین نسل‌های تاریخ‎شان به جام ملت‌ها رسیده بودند و شاید حتی خودشان هم انتظار نداشتند که بازی برابر ایران برای‌شان به یک نبرد کاملا «ساده» تبدیل شود. با این وجود استراتژی خاص تیم ملی برای آن مسابقه، اوضاع را به سود حریف تغییر داد و در نهایت ژاپن را به فینال جام ملت‌‌های آسیا رساند.

عیار واقعی ژاپن، در مسابقه فینال با قطر به همه فوتبالی‌ها ثابت شد. آنها تیم فوق‌العاده و شگفت‌انگیزی نبودند و در حد و اندازه‌های قهرمانی به نظر نمی‌رسیدند. ژاپن با پیروزی‌هایی ناپلئونی، خودش را به دیدار نهایی رساند اما در این مسابقه به سختی برابر قطر تنبیه شد. برخلاف کارلوس کی‌روش، فلیکس سانچز استراتژی موفقیت‌آمیزی برای کنار زدن ژاپنی‌ها داشت. سرمربی پرتغالی تیم ملی ایران تصمیم گرفت مقابل ژاپن با نفرات زیادی دفاع کند. او میلاد محمدی را در سمت چپ خط دفاعی قرار داد، به صورت همزمان از احسان حاج‌صفی در خط هافبک استفاده کرد و در عین حال وحید امیری را نیز در ترکیب قرار داد. این نقشه‌های تدافعی، موجب شد سامورایی‌ها جسارت حمله به دروازه ایران را پیدا کنند و در نهایت گل اول را مقابل تیم ملی به ثمر برسانند. قطری‌ها اما شیوه دیگری را برای مقابله با ژاپن انتخاب کردند. آنها توپ را در اختیار گرفتند و روشی تهاجمی را برگزیدند و در همان نیمه اول دو بار توپ را از روی خط دروازه سامورایی‌ها عبور دادند. سنگین‌ترین شکست تاریخ تیم ملی ایران در جام ملت‌ها، در مصاف با تیمی رقم خورد که ابدا شبیه به یک ابرقدرت به نظر نمی‌رسید. با این وجود به نظر می‌رسید تیم ملی به اندازه کافی برای بردن این مسابقه آماده نبوده است. شاید اگر ایران هم روشی هجومی را مقابل ژاپن انتخاب می‌کرد، آبی‌ها دیگر فرصت حضور در فینال جام ملت‌های آسیا را به دست نمی‌آوردند. فوتبال ایران اما این فرصت طلایی را نیز به سادگی از دست داد و ژاپن را به دیدار نهایی فرستاد.